Binnenvaart groeit, 'maar er moet een stuk meer liefde in'

"Het was best even zoeken naar de geschikte kandidaten", erkent Antonia de Jong. Zij en haar man Erik waren afgelopen zomer druk op zoek naar personeel voor op hun nieuwe binnenvaartschip. "We hadden de sleutels net binnen. Het nieuwe schip is een stuk langer dan het vorige, dat betekent automatisch dat je meer personeel nodig hebt." Het gaat goed met het bedrijf van Antonia en Erik; ze hebben nu zes mensen in dienst. En niet alleen bij hen gaat het goed, zo meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek vandaag. Uit cijfers blijkt dat het aantal vervoerde goederen vorig jaar steeg, met ongeveer 3 miljoen ton. Dat brengt het totaal aantal vervoerde goederen in 2017 op ruim 368 miljoen ton. In het buitenland Toch heeft de sector al jaren last van een vacatureoverschot. "En dat wordt alleen maar groter", zegt Michiel Konings van de branchevereniging CBRB. "De beroepsopleidingen voor de binnenvaart leveren jaarlijks wel wat nieuwe gekwalificeerden af, maar te weinig om aan de vraag te voldoen". Daarom zoekt de sector steeds meer in het buitenland naar nieuw personeel. Volgens Antonia speelt er nog iets: het imago van de binnenvaart. Ze ziet het om zich heen: "Veel mensen die de opleiding afmaken, belanden uiteindelijk toch in een andere sector." Hoe dat komt weet ze niet precies, maar ze heeft wel een vermoeden: "Dit is geen vak, maar een manier van leven." Hoe ziet dat leven er dan uit? Om daar een beeld van te krijgen, legde Antonia haar werkdag voor ons vast in foto's Ook Antonia - net als haar man Erik geboren in een familie vol binnenvaarders - herkent de drang om iets anders te doen. "Als kind zei ik altijd: ik ga nooit varen! Ik was vrij ondernemend en als kind kan het dan best saai zijn op zo'n schip." Maar dat gevoel veranderde toen ze ouder werd: "Kinderen varen mee als mast, zeg ik wel eens. Ze hebben niks te doen." Dat is nu totaal anders. Antonia is mede-kapitein, doet onder meer de personeelszaken en kookt elke avond voor de hele bemanning. "Het is heel druk zo'n eigen bedrijf. Maar elke dag is anders, dat maakt het zo leuk." Het vak heeft volgens Antonia wel "een beetje liefde nodig". Ze benadrukt dat je het zelf gezellig moet maken: "Ons oudste personeelslid zit al 17 jaar bij ons aan boord, dat geeft wel aan hoe leuk het kan zijn. Zeker bij kleine bedrijfjes bouw je echt een band op voor het leven." Antonia en haar man hebben twee kinderen, van 10 en 13. Die wonen dinsdag tot en met vrijdag in het internaat. "Vrijdag haal ik ze altijd op en rijden we meestal meteen weer terug naar het schip. Soms is dat heen en weer tussen Duitsland en Nederland." Ze heeft het idee dat veel mensen soms alleen maar kijken naar de negatieve kanten van werken op het schip. "Zij benadrukken dat binnenvaarders soms lang van huis zijn. Maar ze vergeten dat ze daarna vaak drie weken helemaal vrij zijn." Landschappen Een ander voordeel van dit werk is volgens Antonia dat het geen 'gewone kantoorbaan' is van negen tot vijf waarbij je iedere dag hetzelfde uitzicht hebt. "We varen door prachtige landschappen. Komende dagen gaan we naar Dillingen in Duitsland." Het is overigens wel de vraag wanneer ze daar aankomen. "Er is hoogwater voorspeld, dus misschien liggen we een paar dagen stil. Maar dat is geen probleem. Ik heb mijn huis namelijk altijd bij me."

 

Terug naar overzicht